Τὸ 1905 διοργανώνεται μιὰ σειρὰ 8 δημόσιων μαθημάτων γενικοῦ ἐγκυκλοπαιδικοῦ ἐνδιαφέροντος. Τὸ 1921 ξεκινᾶ σειρὰ ἐπιμορφωτικῶν μαθημάτων μὲ συγκεκριμένο πρόγραμμα, ἐν εἴδει λαϊκοῦ πανεπιστημίου. Τὰ μαθήματα διακόπηκαν στὸ διάστημα 1922-1923, λόγω τῆς μικρασιατικῆς τραγωδίας καὶ τῆς ἀνώμαλης πολιτικῆς κατάστασης ποὺ ἀκολούθησε.

Ἐπαναλήφθηκαν τὸ 1924, ὁπότε ὁ ΣΩΒ ἐγκαινίασε σειρὰ ὁμιλιῶν εἰδικὰ γιὰ γυναῖκες, ποὺ συνεχίστηκαν ὣς τὸ 1937, μὲ μιὰ διακοπὴ τὸ 1927. Ἡ θεματολογία τους περιελάμβανε Ὑγιεινή, Ἀγωγή, Κοινωνιολογικὴ θεώρηση τῆς Ἀγωγῆς, Σωματικὴ Ἀγωγή, Αἰσθητικὴ Ἀγωγή, Ψυχολογία καὶ Ψυχολογία τῆς βρεφικῆς, ἐφηβικῆς καὶ νεανικῆς ἡλικίας, Διατροφή, Βιολογία, Ἐκπαίδευση γονέων, Κοινωνικὰ Ζητήματα, Ζητήματα Θρησκείας, Ἠθική, Σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ἀνάπτυξη καὶ ὑγεία, Γυναικεῖο ζήτημα. Τὸ 1929, σὲ συνεργασία μὲ τὸν Ἑλληνικὸ Ἐρυθρὸ Σταυρὸ καὶ κατὰ τὰ ἔτη 1929-1930 καὶ 1935-1937, ὁ ΣΩΒ ὀργανώνει καὶ σειρὲς ὁμιλιῶν γιὰ νέες (μαθήτριες καὶ ἐργαζόμενες). Ἀπὸ τὸ 1933 ὁμιλίες ἀπευθύνονται σὲ νέες μητέρες καὶ σὲ νέες γυναῖκες (ἐν δυνάμει μέλλουσες μητέρες), ἐνῶ στὸ διάστημα 1933-1935 λειτούργησε καὶ «Φροντιστήριον», στὸ πλαίσιο τῶν ὁμιλιῶν γιὰ μητέρες. Πραγματοποιήθηκαν συνολικὰ 163 ὁμιλίες.

Τὸ 1937, μὲ τὴ συνεργασία καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ ὁ ΣΩΒ προχωρεῖ στὴν ἵδρυση τοῦ Κέντρου Γυναικείας Μορφώσεως, τὸ ὁποῖο προσέφερε θεωρητικὴ καὶ πρακτικὴ κατάρτιση, μὲ σκοπὸ τὴν «ἑτοιμασία τῶν Ἑλληνίδων γιὰ τὰ γυναικεῖα των καθήκοντα». Πραγματοποιήθηκαν 118 ὁμιλίες καὶ ἡ λειτουργία του ἀνεστάλη τὸ 1940, μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ ἑλληνοϊταλικού πολέμου.