Description
Σύμφωνα μὲ τὴν ἀντίληψη τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων ὁ Ἔρως μετέχει τῆς θείας οὐσίας καὶ μάλιστα δὲν εἶναι μόνο θεός, εἶναι κοσμογονικὴ δύναμη ποὺ διέπει ὁλόκληρο τὸν κόσμο ὁρατὸ καὶ ἀόρατο, φυσικὸ καὶ ὑπερβατό. Χαρακτηριστικὰ εἶναι τὰ ἐπίθετα πρωτοσπόρος (ὁ πρῶτος σπορεύς, ὁ πρῶτος δημιουργός) καὶ βιοσσόος (αὐτὸς ποὺ σώζει τὴν ζωή) ποὺ τοῦ ἀποδίδονται. Ὁ Ἡσίοδος μαζὶ μὲ τὸ Χάος, τὴν Γῆ καὶ τὰ Τάρταρα θεωρεῖ τὸν Ἔρωτα ὡς μία ἀπὸ τὶς πρῶτες κοσμογονικὲς δυνάμεις.
Πέραν αὐτοῦ ὅμως ἡ ἐρωτικὴ ἐπιθυμία, τὸ ἐρωτικὸ βίωμα, σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς ἐξακολουθεῖ πάντοτε νὰ συγκλονίζει τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου μὲ χαρές, λύπες, ἐλπίδες, φόβους, ἀγωνίες. Τὰ συναισθήματα ποὺ κυβερνοῦν μιὰ ἐρωτευμένη ψυχὴ ἐκφράζονται στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ κείμενα σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ἀρχαιότητας ἀπὸ τὶς πρῶτες γραπτὲς μαρτυρίες τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας μέχρι τὸν πέμπτο αἰ. μ.Χ. ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ὅριο τῆς ἑλληνικῆς ἀρχαιότητας.
Ἐπιδίωξη τοῦ ἀνθολόγου ἦταν νὰ παρουσιάσει μιὰ ὅσο τὸ δυνατὸν ἀντιπροσωπευτικότερη ἀνθολόγηση τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας ἀπὸ ὅλα τὰ εἴδη της, ποίηση καὶ πεζογραφία, ὅπου ὁ ἔρωτας ἀποτελεῖ ἄλλοτε τὸ κύριο θέμα καὶ ἄλλοτε δευτερεῦον καὶ συμπληρωματικό, ἐνῶ τὸ ἐρωτικὸ συναίσθημα ἐκφράζεται σὲ ὅλες τὶς ποικίλες ἐκφάνσεις του, ἀπὸ τὴν φιλοσοφική του θεώρηση μέχρι τὴν αἰσθησιακὴ παρουσία του.
Ὁ ὄγκος τοῦ ὑλικοῦ ἐπέβαλε τὴν κατανομή του σὲ δύο τόμους, ἕναν γιὰ τὴν ποίηση καὶ ἕναν γιὰ τὴν πεζογραφία καὶ τὰ κριτήρια ποὺ χρησιμοποιήθηκαν καὶ στοὺς δύο τόμους γιὰ τὴν κατάταξη τοῦ ὑλικοῦ ἦταν εἰδολογικὰ καὶ χρονολογικά, ἀφ’ ἑνὸς βάσει τῶν γραμματειακῶν εἰδῶν καὶ ἀφ’ ἑτέρου βάσει τῆς χρονολογικῆς ἐξελίξεως τῆς λογοτεχνικῆς παραγωγῆς.
