Description
Ἐξετάζεται ὁ προσδιορισμὸς τῆς συλλογικῆς ταυτότητας τῶν Βυζαντινῶν τῆς μέσης περιόδου, ὅπως αὐτὴ ἀναδύεται μέσα ἀπὸ τὴν λόγια γραμματεία τους. Ἀρχικὰ γίνεται ἀναφορὰ στὶς σύγχρονες θεωρίες περὶ συλλογικῆς ταυτότητας καὶ, συνακόλουθα, περὶ ἔθνους, μὲ στόχο νὰ ἀντιπαραβληθεῖ τὸ περιεχόμενο τοῦ ὅρου στὶς δύο ἐποχὲς, τὴν βυζαντινὴ καὶ τὴν σύγχρονη. Μέσα σ΄ αὐτὸ το πλαίσιο ἀναλύονται λέξεις τῶν κειμένων τῆς μέσης βυζαντινῆς ἐποχῆς, οἱ ὁποῖες δηλώνουν συλλογικότητες (ἔθνος, γένος, φῦλον-φυλὴ). Ἀναλύεται ἐπίσης καὶ ἡ σημασία τῶν ὀνομάτων Ρωμαῖος, Χριστιανός, Γραικὸς ἀλλὰ κυρίως τοῦ ὀνόματος Ἕλλην καὶ ταυτοχρόνως ἐντοπίζονται οἱ συνυποδηλώσεις τους. Ἐπισημαίνεται ὅτι βαθμιαῖα τὰ ὀνόματα αὐτὰ γίνονται ταυτόσημα, χωρὶς ὡστόσο νὰ μεταβάλει τὸ καθένα τὶς ἰδιαίτερες συνυποδηλώσεις του.
