Description
Ἀπὸ τὰ νεανικὰ πεζογραφήματα τοῦ Κωνσταντίνου Θεοτόκη, ποὺ ἀποτελοῦν ἕναν κόσμο ἐντελῶς ἄγνωστο γιὰ τοὺς ἀναγνῶστες του, συσχετίζοντας τὴν ἑνότητα τῶν Ἀντιφεγγίδων (1898 κ.ἑ.) καὶ τὸ Πάθος (1899), χρονικὰ πρωιμότερη εἶναι ἡ ἀνὰ χείρας Ζωὴ στὸ βουνό, μιὰ πολυτροπικὴ ἀφηγηματικὴ σύνθεση, γραμμένη στὰ γαλλικά, ἴσως στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1890, καὶ τυπωμένη στὸ Παρίσι τὸ 1895.
Πρόκειται γιὰ ἕνα ὑβριδικῆς ταυτότητας μυθιστόρημα περιπετειῶν, ἔρωτα καὶ πολιτικῶν ἀντιλήψεων, ὅπου διασταυρώνονται ποικίλες τεχνικὲς καὶ ποικίλα λογοτεχνικὰ εἴδη. Διαδραματίζεται κάπου στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Ἀχαΐας καὶ τῆς Κορινθίας, μᾶλλον στὰ ὀθωνικὰ καὶ στὰ μεταοθωνικὰ χρόνια, ὅταν τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς Ἑλλάδας βρισκόταν κάτω ἀπὸ ἕνα «καθεστὼς συγκυβέρνησης», ἀποτελούμενο ἀπὸ πολιτικὰ κόμματα, τοπικὲς φατρίες καὶ ὀργανωμένες συμμορίες ληστῶν.
Τὸ πρώιμο αὐτὸ ἀφήγημα μᾶς ἐνδιαφέρει γιὰ τὴ θεματογραφία του, ἀφοῦ ὡς ληστρικὸ μυθιστόρημα ἀποδίδει μιὰ ὁρισμένη ἱστορικὰ ἐποχή, γύρω στὸ 1850-1870, καὶ ἑπομένως ἔχει μεγαλύτερη καταγωγικὴ σχέση μὲ τὰ ἱστορικὰ συμφραζόμενα ποὺ προετοίμασαν τὸ «Πίστομα» ἢ τὸν ἀρκετὰ μεταγενέστερο Κατάδικο, ὅπου ὑποδηλώνεται ἡ ἴδια «ἐποχὴ τῆς ἀναρχίας» στὸ νεότευκτο ἑλλαδικὸ κράτος. Ἀλλὰ μᾶς ἐνδιαφέρει και λόγῳ τοῦ ὅτι ἐδῶ ὁ Θεοτόκης ἔδειξε ὅτι εἶχε ἀπὸ πολὺ νωρὶς στὸν νοῦ του νὰ ἐπιδοθεῖ σ’ ἕνα εἶδος λογοτεχνίας, εἰδολογικὰ καὶ συντακτικὰ πολυμορφικῆς, συνδυάζοντας ἀφηγηματικὰ γένη μὲ διαφορετικὲς καταβολάδες. Συνδυασμοὺς ποὺ ἐφάρμοσε ἡ ἐπινοητικὴ φαντασία του καὶ σὲ ἄλλα μεταγενέστερα πεζά του, ἀλλὰ ἰδιαίτερα μιὰ τετραετία ἀργότερα στὸ νιτσεϊκό ρομάντζο του, Πάθος.
