Description
Ἡ μελέτη αὐτή, ἐντασσόμενη ἀφενὸς στὸ πλαίσιο τῆς ἀξιοποίησης τῆς λογοτεχνίας ὡς ἰδιαίτερης ἱστορικῆς πηγῆς καὶ ἀφετέρου στὸ πεδίο τῶν προσλήψεων, ἐπικεντρώνεται στὴν προσέγγιση τῆς κατοχικῆς ἐμπειρίας στὴν Ἀθήνα (1941-1944) μέσα ἀπὸ τὴν πεζογραφικὴ παραγωγὴ τῶν Ρόδη Ρούφου, Θεόφιλου Δ. Φραγκόπουλου, Ἀλέξανδρου Κοτζιᾶ καὶ Γιώργου Θεοτοκᾶ. Παράλληλα, ἡ ἐρευνητικὴ αὐτὴ προσπάθεια, διευρύνοντας τὴν στόχευσή της, φιλοδοξεῖ νὰ λειτουργήσει παραδειγματικὰ γιὰ τὴν ἀποκωδικοποίηση τῆς δεκαετίας τοῦ 1940 μέσα ἀπὸ τὴν πεζογραφία γιὰ τὴν συγκεκριμένη περίοδο. Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο ἐξετάζονται οἱ πολύπλοκες σχέσεις μεταξὺ ἱστορίας καὶ λογοτεχνίας, ἡ λογοτεχνικὴ μετάπλαση τῆς μνήμης, ἡ πεζογραφικὴ ἀπόδοση τοῦ τραύματος καὶ ἡ λογοτεχνικὴ δόμηση-ἀποτύπωση τῶν ταυτοτήτων.
